| |
|
-
- Γ α ρ υ ο ν α ΐ ς
Ἀποσπάσματα
- ______________________________________
Geryoneus
(Akropolis Atheniensis,
ca. 550 a. Chr. n.)
[Ἀπολλοδώρου βιβλιοθήκη 2,5,10]
Δέκατον δὲ ἐπετάγη ἆθλον τὰς Γηρυόνου βόας ἐξ Ἐρυθείας κομίζειν. Ἐρύθεια δὲ ἦν Ὠκεανοῦ πλησίον κειμένη νῆσος, ἣ νῦν Γάδειρα καλεῖται. ταύτην κατώικει Γηρυόνης Χρυσάορος καὶ Καλλιρρόης τῆς Ὠκεανοῦ, τριῶν ἔχων ἀνδρῶν συμφυὲς σῶμα, συνηγμένον μὲν εἰς ἓν κατὰ τὴν γαστέρα, ἐσχισμένον δὲ εἰς τρεῖς ἀπὸ λαγόνων τε καὶ μηρῶν. εἶχε δὲ φοινικᾶς βόας, ὧν ἦν βουκόλος Εὐρυτίων, φύλαξ δὲ Ὄρθρος ὁ κύων δικέφαλος ἐξ Ἐχίδνης καὶ Τυφῶνος γεγεννημένος. πορευόμενος οὖν ἐπὶ τὰς Γηρυόνου βόας διὰ τῆς Ἐυρώπης, ἄγρια πολλὰ παρελθὼν Λιβύην ἐπέβαινε, καὶ παρελθὼν Ταρτησσὸν ἔστησε σημεῖα τῆς πορείας ἐπὶ τῶν ὅρων Εὐρώπης καὶ Λιβύης ἀντιστοίχους δύο στήλας. θερμαινόμενος δὲ ὑπὸ Ἡλίου κατὰ τὴν πορείαν, τὸ τόξον ἐπὶ τὸν θεὸν ἐνέτεινεν·
(S17 SLG)
ἆμος δ' Ὑπεριονίδα ἲς
δέπας ἐσκατέβαινεν χρύσεον ὄ-
φρα δι' Ὠκεανοῖο περάσαις
ἀφίκοιθ' ἱαρᾶς ποτὶ βένθεα νυ-
- 5
- κτὸς ἐρεμνᾶς
ποτὶ ματέρα κουριδίαν τ' ἄλοχον
παίδας τε φίλους,
ὁ δ' ἐς ἄλσος ἔβα δάφναισι κατα-
σκιόεν ποσὶ παῖς Διὸς [- ∪ ∪ -].
ὁ δὲ τὴν ἀνδρείαν αὐτοῦ θαυμάσας χρύσεον ἔδωκε δέπας, ἐν ὧι τὸν Ὠκεανὸν διεπέρασε. καὶ παραγενόμενος εἰς Ἐρύθειαν ἐν ὄρει Ἄβαντι αὐλίζεται. αἰσθόμενος δὲ ὁ κύων ἐπ' αὐτὸν ὥρμα· ὁ δὲ καὶ τοῦτον τῶι ῥοπάλωι παίει, καὶ τὸν βουκόλον Εὐρυτίωνα τῶι κυνὶ βοηθοῦντα ἀπέκτεινε.
(S7 SLG)
. . . . . . . <Εὐρυτίωνα> . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . σχεδὸν ἀν-
τιπέρας κλεινᾶς Ἐρυθείας
Ταρτησσοῦ ποταμοῦ παρὰ παγὰς
<τίκτεν> ἀπείρονας ἀργυρορίζους
- 5
- ἐν κευθμῶνι πέτρας.
(S8 SLG)
διὰ] κ[ύ]μαθ' ἁλὸς βαθέας ἀφίκον-
το θ]εῶν περικαλλέ[α ν]ᾶσον
τ]όθι Ἑσπερίδες π[αγχρ]ύσεα δώ-
μα]τ' ἔχοντι;
Μενοίτης δὲ ἐκεῖ τὰς Ἅιδου βόας βόσκων, Γηρυόνηι τὸ γεγονὸς ἀπήγγειλεν·
(S10 SLG)
. . . . <Μενοίτης> . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
[ ] . . . [ ἀλ-
γινόεντος·
ἀλλ' ὦ φίλε ματ[έρα Καλλιρόαν
καὶ ἀρηίφιλο[ν
- 5
- Χρ[υσά]ορα σ.[
(S11 SLG)
. . . . . . . . . . . τὸν
δ' ἀπαμ[ειβόμενος
ποτέφα [κρατερὸς Χρυσάορος ἀ-
θανάτοιο [γόνος καὶ Καλλιρόας·
- ἐπ.
- «μή μοι θά[νατον προφέρων κρυόεν-
- 6
- τα δεδίσκ[ε' ἀγάνορα θυμόν,
μηδεμελ[
αἰ μὲν γὰ[ρ γένος ἀθάνατος πέλο-
μαι καὶ ἀγή[ραος ὥστε βίου πεδέχειν
- 10
- ἐν Ὀλύμπ[ωι,
κρέσσον[
- στρ.
- . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
- 16
- αἰ δ' ὦ φί[λε χρὴ στυγερόν μ' ἐπὶ γῆ-
ρας [ἱκ]έσθαι,
ζώ[ει]ν τ' ἐν ἐ[φαμερίοις ἀπάνευ-
θε θ[ε]ῶν μακάρω[ν,
- 20
- νῦν μοι πολὺ κά[λλιόν ἐστι παθῆν
ὅ τι μόρσιμ[ον
- ἀντ.
- . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .»
(S13 SLG)
- ἐπ.
- . . . .] ἐγὼν [μελέ]α καὶ ἀλασ-
τοτόκος κ]αὶ ἄλ[ασ]τα παθοῖσα
. . . . Γ]αρυόνα γωνάζομα[ι,
αἴ ποκ' ἐμ]όν τιν μαζ[ὸν] ἐ[πέσχεθον
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
(S14 SLG)
. . . . . . . . μ]ιμνε παραὶ Δία παμ-
βασιλῆα· . . .]
- στρ.
- τόκα δὴ γλαυκ]ῶπις Ἀθάνα
φάτ' ἐυφρδέω]ς ποτὶ ὃν κρατερό-
- 5
- φρονα πάτρω' ἱ]πποκέλευθον·
«ἄγ' ὑποσχέσιο]ς μεμναμένος ἅ[ν-
περ ὑπέστας]
. . . . . . . . Γαρυ]όναν θ[αν]άτου
ὁ δὲ καταλαβὼν Ἡρακλέα παρὰ ποταμὸν Ἀνθεμοῦντα τὰς βόας ἀπάγοντα, συστησάμενος μάχην τοξευθεὶς ἀπέθανεν.
Heracles et Geryoneus
(Paris, Bibliothèque Nationale,
Cabinet des Médailles,
ca. 540 a. Chr. n.)
(S15 SLG)
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . ] πεφορυ-
γ]μένος αἵματ[ι . . . . .] . . [. .]ι τε χολᾶι,
- ἀντ.
- ὀλεσάνορος αἰολοδε[ίρ]ου
- 6
- ὀδύναισιν Ὕδρας· σιγᾶι δ' ὅ γ' ἐπι-
κλοπάδαν [ἐ]νέρεισε μετώπωι·
διὰ δ' ἔσχισε σάρκα [καὶ] ὀ[στ]έα δαί-
μονος αἴσαι·
- 10
- διὰ δ' ἀντικρὺ σχέθεν οἰ[σ]τὸς ἐπ' ἀ-
κροτάταν κορυφάν,
ἐμίαινε δ' ἄρ' αἵματι πορφ[υρέωι
θώρακά τε καὶ βροτόεντ[α μέλεα·
- ἐπ.
- ἀπέκλινε δ' ἄρ' αὐχένα Γαρ[υόνας
- 15
- ἐπικάρσιον, ὡς ὅκα μ[ά]κω[ν
ἅτε καταισχύνοισ' ἁπαλὸν [δέμας
αἶψ' ἀπὸ φύλλα βαλοῖσα ν[
(S19 SLG)
σκύφιον δὲ λαβὼν δέπας ἔμμετρον ὡς
τριλάγυνον
πί' ἐπισχόμενος, τό ῥά οἱ παρέθη-
κε Φόλος κεράσας.
Ἡρακλῆς δὲ ἐνθέμενος τὰς βόας εἰς τὸ δέπας καὶ διαπλεύσας εἰς Ταρτησσὸν Ἡλίωι πάλιν ἀπέδωκε τὸ δέπας. διελθὼν δὲ Ἰβηρίαν εἰς Λιγυστίνην ἦλθεν, ἐν ἧι τὰς βόας ἀφηιροῦντο Ἀλεβίων τε καὶ Δέρκυνος οἱ Ποσειδῶνος υἱοί, οὓς κτείνας διὰ Τυρρηνίας ἤιει. ἀπὸ Ῥηγίου δὲ εἷς ἀπορρήγνυσι ταῦρος, καὶ ταχέως εἰς τὴν θάλασσαν ἐμπεσὼν καὶ διανηξάμενος εἰς Σικελίαν, καὶ τὴν πλησίον χώραν διελθὼν τὴν ἀπ' ἐκείνου κληθεῖσαν Ἰταλίαν (Τυρρηνοὶ γὰρ ἰταλὸν τὸν ταῦρον ἐκάλεσαν), ἦλθεν εἰς πεδίον Ἔρυκος, ὃς ἐβασίλευεν Ἐλύμων. Ἔρυξ δὲ ἦν Ποσειδῶνος παῖς, ὃς τὸν ταῦρον ταῖς ἰδίαις συγκατέμιξεν ἀγέλαις. παραθέμενος οὖν τὰς βόας Ἡρακλῆς Ἡφαίστωι ἐπὶ τὴν αὐτοῦ ζήτησιν ἠπείγετο· εὐρὼν δὲ ἐν ταῖς τοῦ Ἔρυκος ἀγέλαις ἀπαιτεῖ, καὶ λέγοντος οὐ δώσειν εἰ μὴ παλαίσας αὐτοῦ περιγένηται, τρὶς περιγενόμενος κατὰ τὴν πάλην ἀπέκτεινε, καὶ τὸν ταῦρον λαβὼν μετὰ τῶν ἄλλων ἐπὶ τὸν Ἰόνιον ἤλαυνε πόντον. ὡς δὲ ἦλθεν ἐπὶ τοὺς μυχοὺς τοῦ πόντου, ταῖς βουσὶν οἶστρον ἐνέβαλεν ἡ Ἥρα, καὶ σχίζονται κατὰ τὰς τῆς Θράικης ὑπωρείας· ὁ δὲ διώξας τὰς μὲν συλλαβὼν ἐπὶ τὸν Ἑλλήσποντον ἤγαγεν, αἱ δὲ ἀπολειφθεῖσαι τὸ λοιπὸν ἦσαν ἄγριαι. μόλις δὲ τῶν βοῶν συνελθουσῶν Στρυμόνα μεμψάμενος τὸν ποταμόν, πάλαι τὸ ῥεῖθρον πλωτὸν ὂν ἐμπλήσας πέτραις ἄπλωτον ἐποίησε, καὶ τὰς βόας Εὐρυσθεῖ κομίσας ἔδωκεν. ὃ δὲ αὐτὰς κατέθυσεν Ἥραι.
__________
Textus:
Stesichoros in:
Die griechische Literatur
in Text und Darstellung
Archaische Periode
ed. Joachim Latacz, Stuttgart 1991;
Apollodori Bibliotheca
ed. Immanuel Becker, Lipsiae 1854
|
|