Antiphona:

O splendissima gemma

et serenum decus solis,

qui tibi infusus est,

fons saliens de corde patris,

quod est unicum verbum suum,

per quod creavit mundi primam materiam,

quam Eva turbavit.

Hoc verbum effabricavit tibi,

pater hominem,

et ob hoc es tu

illa lucida materia,

per quam hoc ipsum verbum

exspiravit omnes virtutes,

ut eduxit in prima materia

omnes creaturas.

Antiphona:

O tu illustrata

de divina claritate,

clara virga Maria,

verbo dei infusa,

unde venter tuus floruit

de introitu spiritus dei,

qui in te sufflavit

et in te exsuxit,

quod Eva abstulit

in abscisione puritatis

per contractam contagionem

de suggestione diaboli.

Tu mirabiliter

abscondisti in te

inmaculatam carnem

per divinam racionem,

cum filius dei

in ventro tuo floruit

sancta divinitate eum educente

contra carnis iura,

que construxit Eva,

integritati copulatum

in divinis visceribus.

Antiphona:

Nunc aperuit nobis

clausa porta,

quod serpens

in muliere suffocavit.

Unde lucet in aurora

flos de virgine Maria.

Antiphona:

Quia ergo femina mortem instruxit,

clara virgo illam interemit.

Et ideo est summa benedictio

in feminea forma

pre omni creatura,

quia deus factus est homo

in dulcissima et beata virgine.

Antiphona:

Cum processit factura digiti dei,

formata ad imaginem dei,

in ortu mixti sanguinis

per peregrinationem casus Ade,

elementa susceperunt

gaudia vite,

o laudabilis Maria,

celo rutilante

et in laudibus sonante.

Antiphona:

Cum erubuerint

Infelices in progenie sua

procedentes in peregrinatione casus,

tunc tu clamas clara voce

hoc modo homines elevans

de isto malicioso casu.

Antiphona:

O quam magnum miraculum est,

quod in subditam femineam formam

rex introivit.

Hoc deus fecit,

quia humilitas super omnia ascendit.

Et o quam magna felicitas est

in ista forma,

quia malicia,

que de femina fluxit,

hanc femina postea detersit

et omnem suavissimum odorem virtutum edificavit

ac celum ornavit

plus, quam terram prius turbavit.

Responsum:

Ave Maria,

o auctrix vite,

reedificando salutem

que mortem conturbasti

et serpentem contrivisti,

ad quem se Eva erexit

erecta cervice

cum sufflatu superbie.

Hunc conculcasti,

dum de celo filium dei genuisti.

Quem inspiravit

spiritus dei.

Versus:

O dulcissima

atque amantissima mater, salve,

que natum tuum de celo missum

mundo edidisti.

Quem inspiravit

spiritus dei.

Gloria patri et filio

et spiritui sancto.

Quem inspiravit

spiritus dei.

Responsum:

O clarissima mater

sancte medicine,

tu unguenta

per sanctum filium tuum

infudisti

in plangentia vulnera mortis,

que Eva edificavit

in tormenta animarum.

Tu destruxisti mortem

edificando vitam.

Ora pro nobis ad tuum natum,

stella maris, Maria.

Versus:

O vivificum instrumentum

et letum ornamentum

et dulcedo omnium deliciarum,

que in te non deficient.

Ora pro nobis ad tuum natum,

stella maris, Maria.

Gloria patri et filio

et spiritui sancto.

Ora pro nobis ad tuum natum,

stella maris, Maria.

Responsum:

O tu suavissima virga

frondens de stirpe Iesse

o quam magna virtus est,

quod divinitas

in pulcherrimam filiam aspexit,

sicut aquila in solem

oculum suum ponit.

Cum supernus pater claritatem virginis

adtendit,

ubi verbum suum

in ipsa incarnari voluit.

Versus:

Nam in mistico misterio dei,

illustrata mente virginis,

mirabiliter clarus flos

ex ipsa virgine exivit.

Cum supernus pater claritatem virginis

adtendit,

ubi verbum suum

in ipsa incarnari voluit.

Gloria patri et filio

et spiritui sancto,

sicut erat in principio.

Cum supernus pater claritatem virginis

adtendit,

ubi verbum suum

in ipsa incarnari voluit.

Responsum:

O quam preciosa est virginitas

virginis huius,

que clausam portam habet,

et cuius viscera

sancta divinitas calore suo

infudit,

ita quod flos in ea crevit.

Et filius dei

per secreta ipsius

quasi aurora exivit.

Versus:

Unde dulce germen,

quod filius ipsius est,

per clausuram ventris eius

paradisum aperuit.

Et filius dei

per secreta ipsius

quasi aurora exivit.