‹Antiphona:›

O spectabiles viri,

qui pertransistis occulta

aspicientes per oculos spiritus

et annuntiantes in lucida umbra

acutam et viventem lucem

in virga germinantem,

que sola floruit

de introitu radicantis luminis.

Vos antiqui sancti,

predixistis salvationem

exulum animarum, que inmerse fuerant morti.

Qui circuistis ut rote

mirabiliter loquentes mistica montis,

que celum tangit

pertransiens ungendo multas aquas,

cum etiam inter vos

surrexit lucida lucerna,

que ipsum montem precurrens

ostendit.

Responsum:

O vos felices radices,

cum quibus opus miraculorum,

et non opus criminum,

per torrens iter

perspicue umbre plantatum est,

et o tu ruminams ignea vox

precurrens limantem lapidem,

subvertentem abyssum:

Gaudete in capite vestro.

Versus:

Gaudete in illo,

quem non viderunt

in terris multi,

qui ipsum ardenter

vocaverunt:

Gaudete in capite vestro.

Antiphona:

O cohors milicie floris virge

non spinate,

tu sonus orbis terre

circuiens regiones

insanorum sensuum

epulantium cum porcis,

quos expugnasti

per infusum adiutorem

ponentem radices

in tabernacula

pleni operis verbi patris.

Tu etiam nobilis es gens salvatoris

intrans viam

regenerationis aque

per agnum,

qui te misit in gladio

inter sevissimos canes.

Qui suam gloriam destruxerunt

in operibus digitorum suorum

statuentes non manufactum

in subiectionem manuum suarum,

in qua non invenerunt eum.

Responsum:

O lucidissima apostolorum turba

surgens in vera agnitione

et aperiens clausuram magisterii diaboli

abluendo captivos

in fonte viventis aque

tu es clarissima lux

in nigerrimis tenebris

fortissimumque genus columnarum

sponsam agni

sustenans in omnibus ornamentis ipsius.

Per cuius gaudium

ipsa mater et virgo est vexillata.

Versus:

Agnus enim inmaculatus

est sponsus ipsius sponse

inmaculate.

<Per cuius gaudium

ipsa mater et virgo est vexillata.>

Antiphona:

O speculum columbe

castissime forme,

qui inspexisti misticam largitatem

in purissimo fonte.

O mira floriditas,

que numquam arescens

cecidisti,

quia altissimus plantator misit te.

O suavissima quies

amplexuum solis,

tu es specialis filius agni

in electa amicicia

nove sobolis.

Responsum:

O dulce electe,

qui in ardore ardentis

effulsisti, radix,

et qui in splendore patris

elucidasti mistica

et qui intrasti cubiculum castitatis

in aurea civitate, quam construxit rex,

cum accepit sceptrum regionum:

Prebe adiutorium peregrinis.

Versus:

Tu enim auxisti pluviam

cum precessoribus tuis,

qui miserunt illam

in viriditatem

pigmentariorum:

Prebe adiutorium peregrinis.

Antiphona:

O victoriosissimi triumphatores,

qui in effusione sanguinis vestri

salutantes edificationem ecclesie

intrastis sanguinem agni

epulantes cum vitulo occiso:

O quam magnam mercedem habetis,

quia corpora vestra viventes despexistis

imitantes agnum dei,

ornantes penam eius,

in qua vos introduxit

in restaurationem hereditatis.

Responsum:

Vos flores rosarum,

qui in effusione sanguinis vestri

beati estis,

in maximis gaudiis redolentibus

et sudantibus in emptione,

que fluxit de interiori mente consilii

manentis

ante evum.

In illo, in quo non erat constitutio a capite.

Versus:

Sit honor in consortio vestro,

qui estis instrumentum ecclesie

et qui in vulneribus vestri sanguinis

undatis.

In illo, in quo non erat constitutio a capite.

Responsum:

O vos imitatores excelse persone

in preciosissima et gloriosissima significatione,

o quam magnus est vester ornatus,

ubi homo procedit

solvens et stringens in deo

pigros et peregrinos.

Etiam ornans candidos et nigros

et magna onera

remittens.

Versus:

Nam et angelici ordinis

officia habetis

et fortissima fundamenta prescitis,

ubicumque constituenda sunt,

unde magnus est vester honor.

Etiam ornans candidos et nigros

et magna onera

remittens.

Antiphona:

O successores fortissimi leonis

inter templum et altare

dominantes in ministratione eius,

sicut angeli sonant in laudibus

et sicut assunt populis in adiutorio,

vos estis inter illos,

qui hec faciunt

semper curam habentes

in officio agni.

Antiphona:

O mirum admirandum,

quod absconsa forma

precellit,

ardua

in honesta statura,

ubi vivens altitudo

profert mistica.

Unde, o Disibode,

surges in fine

succurente flore

omnium ramorum mundi,

ut primum surrexisti.

Responsum:

O viriditas digiti dei,

in qua deus constituit plantationem,

que in excelso resplendet

ut statuta columna.

Tu gloriosa in preparatione dei.

Versus:

Et o altitudo montis,

que numquam dissipaberis in discretione dei,

tu tamen stas a longe ut exul,

sed non est in potestate armati,

qui te rapiat.

Tu gloriosa in preparatione dei.

Gloria patri et filio

et spiritui sancto

Tu gloriosa in preparatione dei.

Responsum:

O felix anima,

cuius corpus de terra ortum est,

quod tu cum peregrinatione huius mundi

conculcasti.

Unde de divina racionalitate,

que te speculum suum fecit,

coronata es.

Versus:

Spiritus sanctus etiam te

ut habitaculum suum

intuebatur.

Unde de divina racionalitate,

que te speculum suum fecit,

coronata es.

Gloria patri et filio

et spiritui sancto.

<Unde de divina racionalitate,

que te speculum suum fecit,

coronata es.>

Antiphona:

O beata infantia

electi Disibodi,

que a deo ita inspirata est,

quod postea sanctissima opera

in mirabilibus dei

ut suavissimum odorem balsami

exsudasti.

Antiphona:

O felix apparicio,

cum in amico dei Ruperto

flamma vite choruscavit,

ita quod caritas dei

in corde eius fluxit

timorem domini amplectens.

Unde etiam agnitio eius

in supernis civibus

floruit.

Antiphona:

O beatissime Ruperte,

qui in flore etatis tue

non produxisti

nec portasti vicia diaboli.

Unde naufragum mundum

reliquisti.

Nunc intercede

pro famulantibus tibi

in deo.

Alleluia.

Antiphona:

Quia felix puericia

in laudabili Ruperto

ad deum anhelavit

et mundum reliquit,

ideo ipse in celesti armonia fulget,

et ideo etiam angelica turba

filium dei

laudando concinit.