Max et Moritz

_________________________________________________________

Dolus primus.

Pabulatio gallinarum

Est voluptas feminarum.

25

Cur? – – Ut ova producantur,

Quae cottidie nascantur,

Et quod avium est caro

Nobis usui non raro,

Et quod plumae consumuntur,

30

Quae in lectos farciuntur.

Nocent enim frigora

Nobis hiemalia.

Ecce Bolte vidua

Caloris amantissima.

35

Quae gallinas tres alebat;

Gallus clarus has regebat.

Max et Moritz haec viderunt,

„Quid faciamus?“ quaesiverunt.

Statim furtum praeparatur.

40

Cito panis dissecatur

Quattuor in particulas

Digitis simillimas.

Per transversum decussantur

Atque filis copulantur.

45

Tum in spatio areae

Clam ponuntur feminae.

Gallus cibum aspicit,

Magna voce cecinit.

Quod gallinae audiunt.

50

Cito, cito veniunt.

Currunt, currunt magna vi,

Edunt rostro agili.

Sed post cenam sentiunt:

„Fila nos impediunt“.

55

Exercent in omnes partes

Liberandi vanas artes.

Et postremo volitantes,

Octo alas agitantes

Paulo altius tolluntur,

60

Ramo autem vinciuntur.

Fiunt fauces longiores,

Magis anxii clamores.

Ova fiunt quattuor – – –

Tum torpescit omne cor.

65

Bolte vidua experrecta,

Curis maximis affecta

Intrat nunc in aream

Territa. – – Non credit iam!

Sed re vera cognita

70

Lacrimavit femina:

„Hic est finis omnium;

Vale, dulce somnium!“

Cultro capto, valde maesta

– – Opera fuit molesta – – –

75

Fila lente resecat

Et defunctos liberat.

Portat tunc cadavera

In culinam tacita. – –

Talis dolus non amatur.

80

Tamen novus praeparatur.